Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

 

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ


 
 


 
Ο Όσιος Ιλαρίων ο Νέος
 

 




Δοὺς Ἱλαρίων γῇ τὸ γῆθεν σαρκίον,
Γῆν Μακάρων ᾤκησε τὴν μακαρίαν.
Ὀγδόῃ Ἱλαρίωνα κιχήσατο εἰκάδι πότμος.





Βιογραφία

Ο Όσιος Ιλαρίων διετέλεσε ηγούμενος της μονής Πελεκητής στην Τριγλία και διακρίθηκε για το ασκητικό του ήθος, το φιλόθεο ζήλο του, το χάρισμα της ελεημοσύνης και τους πνευματικούς αγώνες. Γι' αυτό ο Άγιος Θεός τον προίκισε με το προορατικό χάρισμα. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 754 μ.Χ.










Менологий  25- 28 марта;  Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library)
Ο Όσιος Ιλαρίων ο Νέος
Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Μαρτίου (25 - 28)  τού 14ου αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία



Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἰλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ὡς καθαρώτατον σκεῦος τῆς ἐπιπνοίας Χριστοῦ, τῆς ἐνθέου βιοτῆς ἐδείχθης ἔσοπτρον ὅθεν ἀστράπτεις νοητῶς, ἀρετῶν μαρμαρυγᾶς, Πατὴρ ἠμῶν Ἰλαρίων, πρὸς ἀπλανῆ ὁδηγίαν, καὶ σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν σοί Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβών γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἱλαρίων τό πνεῦμά σου.



Минея - Март  (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο - Μάρτιος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήν Ἐκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας 



Στιχηρὰ τοῦ Ὁσίου 
Ἦχος δ' 
Ἔδωκας σημείωσιν
Βίον ἀκηλίδωτον, ὑπομονὴν καὶ πραότητα, καὶ ἀγάπην ἀνόθευτον, ἐγκράτειαν ἄμετρον, παννύχιον στάσιν, κατάνυξιν θείαν, πίστιν ἐλπίδα ἀσφαλῆ, ἐν συμπαθείᾳ Πάτερ κτησάμενος, ὡς Ἄγγελος ἐβίωσας, ἐπὶ τῆς γῆς μετὰ σώματος, Ἱλαρίων μακάριε, πρεσβευτὰ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ἦχος δ' 
Ἐπίγειος Ἄγγελος, καὶ ἐπουράνιος ἄνθρωπος, ἐχρημάτισας Ὅσιε, πηγὴ κατανύξεως, συμπαθείας ῥεῖθρον, πέλαγος θαυμάτων, ἁμαρτωλῶν ἐγγυητής, ἐλαία ὄντως Θεοῦ κατάκαρπος, ἐλαίῳ τῶν καμάτων σου, καθιλαρύνων τὰ πρόσωπα, τῶν πιστῶς εὐφημούντων σε, Ἱλαρίων μακάριε.

Ἦχος δ' 
Ὁ νοῦς σου λαμπόμενος, ταῖς θεϊκαῖς ἐπιγνώσεσι, τῶν τοῦ σώματος ὕπερθεν, παθῶν ἐχρημάτισεν, ἀμιγὴς τῶν κάτω, φέρων χαρακτῆρας, καὶ ἐκτυπῶν ἐν ἑαυτῷ, τὸ θεῖον κάλλος, καὶ γνωριζόμενος, ὅλος θεοειδέστατος, τῇ συνεργείᾳ τοῦ Πνεύματος, Ἱλαρίων Πατὴρ ἡμῶν, Μοναζόντων ἀγλάϊσμα.

 Κάθισμα 
Ἦχος δ' 
Ταχὺ προκατάλαβε
Θεῷ καθιέρωσας, τὴν σὴν Παμμάκαρ ζωήν, γενόμενος ἄριστος, ἱερουργὸς ἀληθῶς, Χριστοῦ ἱερώτατε· ὅθεν μετὰ μυρίους, τοὺς ἱδρῶτας καὶ πόνους, χαίρων εἰς τάς ἀΰλους, μετετέθης σκηνώσεις, καὶ νῦν ἀναπηγάζεις ἡμῖν ῥεῖθρα ἰάσεων.




ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ


(μεταφραση Google)


Άγιος Δημήτριος Ροστόφ
Βίοι των Αγίων

Μνήμη του Οσίου Ιλαρίωνος τού Νέου 
Μνήμη 28 Μαρτίου

Ο Όσιος Ιλαρίων ο νέος επέλεξε το ζυγό της μοναστικής ζωής: μαζί με τον σταυρωμένο Χριστό, μετέφερε και τον δικό του σταυρό, δηλαδἠ να νικήσει το πάθος τής σαρκός και νά περάσει στην απομόνωση, και αφού πέρασε πολλά χρόνια στη σιωπή, διαφωτίστηκε στην απάθεια, ξεπέρασε την ενάρετη ζωή των μοναχών, για την οποία του χορηγήθηκε ιερατικό αξίωμα και αργότερα έγινε ηγούμενος της Μονής ονομάζεται Πελεκητή και ευρίσκεται στην Ασία, κοντά στον Ελλήσποντο2236 . Ο μοναχός Ιλαρίωνας έκανε πολλά θαυμαστά θαύματα. Με το λόγο του έδιωξε από τα χωράφια και τα αμπέλια τα ζώα που βλάπτουν τα φυτά. Η προσευχή του σταμάτησε ένα ισχυρό χαλάζι και έφερε τη βροχή στο έδαφος κατά τη διάρκεια μιας ξηρασίας. όπως ο προφήτης Ελισσαιέ, διάλυσε το ποτάμι, έβγαλε το στεγνό χέρι, προσέδωσε φως στον τυφλό, ανακούφισε τον κουτσό από τον ακρωτηριασμό, έβγαλε τους δαίμονες και γέμισε με πολλά ψάρια τά δίκτυα των ψαράδων σε ανεπιτυχή αλιεία.



Κανών α', ᾨδὴ η', τοῦ Ὁσίου 

" Τίμιος ὁ σός, Θεοῦ ἔναντι ὤφθη, θάνατος Πάτερ ἱερώτατε· αὐτοῦ γὰρ ἐτίμησας τὴν Εἰκόνα, καὶ ὑπήνεγκας τοὺς διωγμούς, θλιβόμενος Ὅσιε τῶν Τυράννων, Μάρτυς ἐν τούτῳ δεικνύμενος." 

Ο Ιωσήφ ο υμνογράφος στο τροπάριο τού 8ο κανόνα της ωδής γραμμένα από τον ίδιο προς τιμήν του αγίου, είπε ότι ο Αγιος Ιλαρίων υπέστη βασανιστές για την προσκύνηση της Εικόνας, τις εύλογες διώξεις και την κατάχρηση Σωτήρα, για την οποία ο ίδιος τον αποκαλεί μάρτυρα.



 Σύμφωνα με μια παράδοση  ο Οσιος Ιλαρίων έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λέοντος του Αρμενίου, ορκίζεται τις άγιες εικόνες, άλλοι πιστεύουν διάρκεια της ζωής της, η βασιλεία του Λέοντος του Ισαύρου και ο γιος του Κοπρώνυμος 2237 , πολύ πριν ο πρώην Λέων ο Αρμένιος, φαίνεται περισσότερο από δίκαιη. Για ιερό είναι η εικόνα που υπέστη κατά τη στιγμή της Μεγάλης Πέμπτης κυβερνήτης Κοπρώνυμος ξαφνικά επιτέθηκαν με τους στρατιώτες στο Μοναστήρι Πελεκητής κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας, που με τόλμη περπάτησε στην εκκλησία και στη συνέχεια στην Αγία Τράπεζα, διέταξε να σταματήσει η υμνωδία, και έρριξε κάτω στο έδαφος τα Άγια και Ζωοδόχα Μυστήρια τού Χριστού. Στη συνέχεια, συνέλαβε και οδήγησε στις σιδερένιες αλυσίδες σαράντα δύο επιλεγμένους μοναχούς από τους υπόλοιπους αδελφούς τους τραυμάτιζαν, σκ ίνονταν τα σώματά τους, ενώ άλλοι τους καύσασαν, αρχικά τους έβαζαν τα γένια και τα πρόσωπά τους με γήπεδο, ο τρίτος κόβονταν τις μύτες τους, και, τέλος, άναψε τη μονή με την εκκλησία. Και επέλεξε τους επιλεγμένους πατέρες, τους αγίους ανάμεσα στους σαράντα δύο, φυλακισμένους στα περίχωρα της περιοχής των Εφέσεων και εκεί, κλείνοντας τους σε ένα παλιό λουτρό, διέπραξε βίαιο θάνατο. Πιστεύεται ότι εκείνη την περίοδο ο μοναχός Ιλαρίωνας επίσης υπέστη, ως ανώτερος ηγούμενος του ηγουμένου μεταξύ των προαναφερθέντων πατέρων 2238 .

* * *
2235 τώρα θυμάται ο ομολογητής του Χριστού Ιλαρίωνα που ονομάζεται «νέα» σε αντίθεση με το Δαλματίας Ιλαρίωνα, ως εξομολόγος, που υπέφεραν κάτω από τον αυτοκράτορα Βυζαντινό Λέων Ε ο Αρμένιος (812 έως 830 gg.). Η μνήμη αυτού του τελευταίου Ιλαρίωνα γιορτάζεται στις 6 Ιουνίου
2236 Το Hellespont είναι το αρχαίο όνομα του στενού Dardanelles, που συνδέει το μάρμαρο και το Αιγαίο.
2237 Ο Λέων του Ισαύριου βασιλεύτηκε από το 717 έως το 741 και ο γιος του Κωνσταντίνος Καπρώνη από το 741 έως το 775.

2238 Ο θάνατος του Αγίου Ιλαρίωνα ακολούθησε περίπου το 754.







 

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

 

Η Αγία Ματρώνα η εν Θεσσαλονίκη 



Αποτέλεσμα εικόνας για Матро́на Солунская (Фессалоникийская)


Οὐκ ἄξιον λαθεῖν σε Μάρτυς Ματρῶνα,
Κἂν ἔνδον εἱρκτῆς ἐκπνέῃς κεκρυμμένη.
Εἰκάδι ἑβδομάτῃ θάνε Ματρῶνα ἑνὶ εἱρκτῇ.







Βιογραφία

Η Οσία Ματρώνα έζησε στη Θεσσαλονίκη και συγκαταλέγεται μεταξύ των Μαρτύρων των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας μας, κατά την περίοδο των διωγμών. Υπήρξε ακόλουθος μιας πλούσιας και ευγενούς Ιουδαίας, με το όνομα Παντίλλα ή Παυτίλλα, η οποία ήταν σύζυγος του στρατοπεδάρχη της Θεσσαλονίκης. Καθημερινά συνόδευε την κυρία της στη συναγωγή της πόλεως, όπου ωστόσο δεν πήγαινε η ίδια, διότι κρυφά κατέφευγε σε χριστιανικό ναό, για να προσευχηθεί.




Μοιραία, όμως, επειδή για πολύ καιρό η Ματρώνα ξεγελούσε την κυρία της, μια λάθος κίνηση στάθηκε αφορμή για να αποκαλυφθεί η ταυτότητά της. σε μία εορτή των Ιουδαίων, κατά την οποία συνήθιζαν να τρώνε πικρά χόρτα και άζυμα, η Ματρώνα άργησε να επιστρέψει από το ναό και όταν έφθασε στην συναγωγή γινόταν η τελετή των Επιτιμίων. Ένας από τους δούλους της Παντίλλας κατήγγειλε ότι η Ματρώνα ήταν Χριστιανή και ότι εξαπατά την κυρία της, φροντίζοντας κάθε φορά που αυτή προσερχόταν στην συναγωγή, εκείνη να πηγαίνει στην Εκκλησία. Αυτό προκάλεσε την οργή της Παντίλλας, που δεν δίστασε, ξεσπώντας σε κραυγές, να την κατηγορήσει ότι είναι εχθρική προς αυτήν. Διέταξε αμέσως την σύλληψή της και, αφού την συνέλαβαν και την έδεσαν, άρχισαν να την μαστιγώνουν. Η Ματρώνα, όμως, με παρρησία δήλωσε ότι είναι Χριστιανή και ότι, αν και η κυρία της εξουσίαζε το σώμα της και την ίδια της την ζωή, ωστόσο δεν μπορούσε να την μεταπείσει σε όσα πίστευε.


Η Παντίλλα, αφού την αλυσόδεσε, διέταξε να την φυλακίσουν και να σφραγίσουν την πόρτα του κελιού της. Έπειτα από τρεις ημέρες, νωρίς το πρωί, πήγε η ίδια να δει αν η Ματρώνα ζει. Έκπληκτη διαπίστωσε ότι είχε ελευθερωθεί από τα δεσμά της και στεκόταν φωτεινή ψάλλοντας, χωρίς να έχει το παραμικρό ίχνος τραύματος και βασανισμού. Εξοργισμένη η Παντίλλα διέταξε να δέσουν πάλι την Ματρώνα και να την μαστιγώσουν ανηλεώς. Εκείνη, έκπληκτη για την ιδιαίτερη σκληρότητα της κυρίας της, την ρώτησε γιατί την βασάνιζε, ομολογώντας ωστόσο την πίστη της στον Χριστό. Καταπονημένη από τα βασανιστήρια και μην μπορώντας να σταθεί στα πόδια της, η Ματρώνα κλείσθηκε και πάλι στην φυλακή.

Έπειτα από τρεις ημέρες, όταν η Παντίλλα επισκέφθηκε το κελί της φυλακής της Αγίας, αντίκρισε το ίδιο θέαμα. Την Μάρτυρα απελευθερωμένη από τα δεσμά της, με το ίδιο φωτεινό πρόσωπο, παρά τα βασανιστήρια και την πείνα που υπέστη επί δεκατέσσερις ημέρες. Τότε η κυρία της, γεμάτη οργή, διέταξε να δέσουν την Ματρώνα σε δρύινα ξύλα και να την βασανίσουν. Εξαντλημένη η Αγία από τις μαστιγώσει και με το σώμα της γεμάτο σημάδια, ψέλλισε με αδύναμη φωνή λίγες λέξεις προσευχής και παρέδωσε το πνεύμα της.



Мученица Матро́на Солунская (Фессалоникийская)
 Фреска. 1547 г.
Афон (Дионисиат).
Тзортзи (Зорзис) Фука.
Μαρτύριο τής Αγίας Ματρώνας της εν Θεσσαλονίκη
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.
στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου
τής Ιεράς Μονής Διονυσίου. Άγιον Όρος
έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Φουκά


Η Παντίλλα διέταξε τότε κάποιον με το όνομα Στρατόνικος, να τυλίξει το λείψανο της Αγίας σε δέρμα και στην συνέχεια να το ρίξει έξω από τα τείχη της πόλεως. Το ιερό λείψανό της το παρέλαβαν οι Χριστιανοί και το ενταφίασαν με ευλάβεια κοντά στην Λεωφόρο, δηλαδή την Εγνατία οδό. Μετά το τέλος των διωγμών, ο Επίσκοπος Θεσσαλονίκης Αλέξανδρος πήρε το σκήνωμα της Μάρτυρος και το μετέφερε μέσα στην πόλη και, αφού έκτισε ναό, το απέθεσε εντός αυτού.

Την εποχή της Φραγκοκρατίας, όμως, το σκήνωμα της Αγίας μεταφέρθηκε στην Βαρκελώνη και εναποτέθηκε σε ναό, που καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Εκτός των τειχών της Θεσσαλονίκης υπήρχε και μονή αφιερωμένη στην Αγία Ματρώνα.




Менологий  25- 28 марта;  Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library)
Η Αγία Ματρώνα η εν Θεσσαλονίκη
Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Μαρτίου (25 - 28)  τού 14ου αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία





Ἀπολυτίκιον  
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Γνώμην ἀήττητον, Ματρώνα φέρουσα, πίστιν τὴν ἔνθεον, ἄσυλον ἔσωσας, μὴ δουλωθεῖσα τὴν ψυχήν, Ἑβραίων τὴ ἀπηνεία ὅθεν ἀριστεύσασα, καὶ τὸν δόλιον κτείνασα, μυστικῶς νενύμφευσαι, τῷ Δεσπότῃ τῆς κτίσεως. Αὐτὸν οὒν ἐκτενῶς ἐκδυσώπει, πάσης ἠμᾶς ρυσθήναι βλάβης.

Ἑτερον Ἀπολυτίκιον 

Ἦχος δ' 
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλῃ τῇ φωνῇ· Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου, καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνῄσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί, ἀλλ' ὡς θυσίαν ἄμωμον, προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 



Минея - Март  (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο - Μάρτιος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήν Ἐκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας 

Στιχηρὰ τῆς Μάρτυρος 
Ἦχος δ' 
Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν 
Ἰουδαίων φρυάγματι, καὶ θρασείᾳ ὠμότητι, λογισμὸν ἀντέθηκας ἀνδρειόφρονα, τὴν τῶν μελλόντων προσβλέπουσα, θεόφρον ἀπόλαυσιν, διαμένουσαν ἀεί, δι' αἰῶνος ἀσάλευτον, ἧς ἐπέτυχες, ἀπὸ γῆς μεταστᾶσα πρὸς νυμφῶνας, οὐρανίους καὶ χορείαν, τὴν ἀκατάλυτον ἔνδοξε.

Ἦχος δ' 
Βασιλείας εὐπρέπειαν, καὶ τερπνὴν ὡραιότητα, κατιδεῖν ἠξίωσαι τοῦ Νυμφίου σου, ὡραϊσμένη τοῖς στίγμασι, στερρᾶς σου ἀθλήσεως, καὶ πηγῇ τῶν ἀγαθῶν, ἐπαξίως προσήγγισας, τῆς ἐπέκεινα, θεϊκῆς εὐφροσύνης μετουσίαν, καρπουμένη Μακαρία, καὶ τὴν ἀθάνατον εὔκλειαν.

Ἦχος δ' 
Οὐ ζυγὸς τῆς δουλείας σε, οὐ τὸ χαῦνον τοῦ θήλεως, οὐ λιμὸς οὐ μάστιγες ἐνεπόδισαν, τὴν τῶν Μαρτύρων στερρότητα, μιμεῖσθαι Πανένδοξε· προθυμίᾳ γὰρ ψυχῆς, τὰς βασάνους ὑπέμεινας· ὅθεν ἔτυχες, οὐρανίων θαλάμων, καὶ στεφάνῳ, τῶν χαρίτων ἐκοσμήθης, περισταμένη τῷ Κτίστῃ σου.

 Κάθισμα 
Ἦχος δ' 
Ταχὺ προκατάλαβε 

Ἐπέστη φιλέορτοι, λαμπρὰ πανήγυρις, ἡ μνήμη ἡ ἔνδοξος, τῆς Ἀθληφόρου Χριστοῦ, εὐφραίνουσα τὰ σύμπαντα, λάμπουσα ταῖς ἀκτῖσι, τῶν θαυμάτων ἐν κόσμῳ, φέρουσα τοῖς ἀνθρώποις, τὴν ἀέναον χάριν. Αὐτῆς ταῖς ἱκεσίαις Σωτήρ, σῶσον τὸν κόσμον σου.









Είναι σεβαστή στη Βαρκελώνη και σε άλλους οικισμούς της Καταλονίας . Θεωρείται ο πολιούχος του ναού της Αγίας Ματρώνας στη Βαρκελώνη, το μοναστήρι της Αγίας Ματρώνας στο λόφο του Montjuic , καθώς και οι εκκλησίες του χωριού Madrona (Pinel de Solsones) και της Mora de Ebro . Η μνήμη της εορτάζεται στις 15 Μαρτίου



Santa Madrona Η 
εικόνα είναι ευγενική προσφορά του Arxiu dels Caputxins de Catalunya i Balears


Εκτύπωση της Santa Madrona 
Arxiu Históric de la Ciutat, Βαρκελώνη




Santa Madrona, που εκπροσωπείται σε μερικά goigs
Museu Marès, Βαρκελώνη







Σάντα Madrona είναι μια ιερή παρθένο και μάρτυρας, που έχουν γιορτή του στις 15 Μάρτη και τα παλαιότερα μαρτυρολόγια βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όπου και θα είχε υποστεί το μαρτύριο στην εποχή του Διοκλητιανού (μεταξύ 303 και 305). Σύμφωνα με μια μακρινή παράδοση, όταν η πρόταση του βασιλιά της Γαλλίας, Λουδοβίκου ο Ευσεβής, ορισμένοι έμποροι πήραν τα λείψανα τους στη Μασσαλία εξαιτίας της καταιγίδας στη θάλασσα αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο στη Βαρκελώνη, και ενώ ήταν άνεργοι στην πόλη αυτή, Τους είδαν να εμποδίζουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους μέχρι να φύγουν από το σώμα του αγίου στη Βαρκελώνη, όπου αφιέρωσαν ένα παρεκκλήσι στους πρόποδες του Montjuïc.

Ορισμένοι συγγραφείς κάνουν την κόρη της Santa Madrona της Βαρκελώνης, που γεννήθηκε σε ένα από τα Villae γύρο Ρωμαϊκής για Montjuïc χρόνια αργότερα εκεί έχτισε ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Fructuoso πρώτα και αργότερα στην Santa Madrona. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Madrona θα ήταν ένας σκλάβος που γεννήθηκε στη Βαρκελώνη και στη συνέχεια προορίζονται για τη Θεσσαλονίκη, όπου μαρτύρησε και, χρόνια αργότερα, τα οστά του να επιστρέψει και παρέμεινε ως εκ θαύματος στη γενέτειρά του. Από την ταπεινή καταγωγή του αγίου (σκλάβος στην αρχαία ρωμαϊκή Barcino nada) επιλέχθηκε ως ο προστάτης των φτωχών και των ζητιάνων στη Βαρκελώνη ότι η ημέρα του κόμματός σας, στις 15 Μαρτίου, έκανε μια πομπή που έλαβαν μέρος όλους τους φτωχούς της πόλης. Το Συμβούλιο του Cent κήρυξε τον πολιούχο της πόλης της Βαρκελώνης στο δημαρχείο που πραγματοποιήθηκε στις 25 Απριλίου 1564.

Οι μοναχοί Καπουτσίνων ήμασταν θεματοφύλακες των ιερών λειψάνων της Αγίας Madrona (έτη 1578, 1619 έως 1652 και 1723 έως 1835) και το 1723, όταν άνοιξε το πρώτο μοναστήρι στην τειχών της Βαρκελώνης, όπου υπάρχει πλέον η Plaza Real-αφιερώνουμε στο Santa Madrona. Ως αποτέλεσμα της εκκοσμίκευσης του 1835 ελήφθησαν τα λείψανα του αγίου στον καθεδρικό ναό και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νέο ενορία του Αγίου Madrona χτίστηκε το 1869 και εγκαινιάστηκε το 1888 από τη βασίλισσα Μαρία Cristina, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Έκθεσης . Λίγα χρόνια αργότερα, τα λείψανα της Santa Madrona θα λεηλατήθηκαν και θα κάηκαν κατά τη διάρκεια των επαναστατικών γεγονότων της "Τραγικής Εβδομάδας" τον Ιούλιο του 1909.

Σάντα Madrona προβλήθηκε ως μεσολαβητής για τη βροχή σε περιόδους ξηρασίας, αλλά και ως καλλιέργεια δικηγόρος κακοήθη πυρετό και ως ειδικός προστάτης των ναυτικών της Βαρκελώνης , δίπλα στην Σάντα Μαρία ντε Cervello, ή Socorro. Το ιερό ιερέας Βαρκελώνη Sant Josep Oriol ήταν devotíssim Σάντα Madrona και κάθε εβδομάδα, ανέβηκε στο εκκλησάκι για να προσευχηθούν Montjuic, καθώς και για τη συγκομιδή των βοτάνων.

Η αντιβασιλέα της Καταλονίας, Δούκα του Feria, αναφερόμενος βροχές συχνά λέγεται ότι η Βαρκελώνη είχε με τον Άγιο Madrona, «τα κλειδιά του ουρανού να δώσει τη βροχή», διότι, όπως αναφέρεται σε δημοφιλή λένε για η πομπή με τους Καπουτσίνων ήταν τα λείψανα της Αγίας Madrona να εκλιπαρώ τη βροχή «όταν τα λείψανα της Αγίας Madrona έξω, / σημείο ομίχλη, / και όταν τα λείψανα της Αγίας Madrona εισάγετε / έκρηξη ομίχλης .» Η χάραξη που απεικονίζει αυτή η ιστορική αναδρομή δείχνει μία από αυτές τις προσευχές για να εκλιπαρώ τη βροχή, πάνω στην ώρα για να επιστρέψει τα λείψανα του αγίου στο παρεκκλήσι του Montjuic με αξιωματούχους της πόλης και την εκκλησία της Βαρκελώνης, σύμφωνα με ένα σχέδιο από τον φρουρά καπουτσίνων Jaume de Mataró († 1817).







Vista de Barcelona con la Inmaculada Concepción, Santa Eulalia, San Ramón de Peñafort, San Olegario, Santa Madrona y San Antonio Abad
oil on canvas Spanish School-Catalan (18)
Άποψη της Βαρκελώνης με την Άμωμη Σύλληψη, Santa Eulalia, San Ramón de Peñafort, Σαν Ολεγκάριο, Σάντα Ματρώνα και Σαν Αντόνιο Αμπάντ
ελαιογραφία τής Ισπανικής Σχολής - Καταλονία





Gothic altarpiece with Saints Madrona (left) and Eulalia (right), from a Barcelona painter of 16th century.
Γοτθικός Βωμός
μέ τήν Αγία Ματρώνα (αριστερά) καί τήν  Ευλαλία (δεξιά)
από ένανα ανώνυμα ζωγράφο τής Βαρκελώνης 
τόν 16ον αιώνα μ.Χ.





 Ο γοτθικός Ναός τής Αγίας Ματρώνας τής εν Θεσσαλονίκῃ
στην Βαρκελώνη τής Ισπανίας




Το παλιό παρεκκλήσι της Santa Madrona de Montjuïc έχει τεκμηριωθεί από το 1403. Το 1563 προσφέρθηκε στους Καπουτσίνους, αλλά δεν το κατέλαβαν αρκετά γρήγορα και για το λόγο αυτό παραδόθηκε στους Φραγκισκανάδες. Όταν αποδείχθηκαν μικρές, υπέβαλαν την παραίτησή τους και το 1575 προσφέρθηκαν και πάλι στους καπουτσίνους που προσήλθαν πρόσφατα στη Βαρκελώνη, την ίδια στιγμή που ανέλαβαν τη δέσμευση να χτίσουν ένα νέο μοναστήρι, κοντά στην πόλη. Η είσοδος αυτή τέθηκε σε ισχύ το 1578, αλλά λίγους μήνες αργότερα έφυγαν για να πάνε στο νέο μοναστήρι της Santa Eulalia .


Πρόσοψη του μοναστηριού της Santa Madrona, σύμφωνα με το σχέδιο που παρουσιάστηκε στο βασιλιά Φίλιππο Ε 
Λεπτομέρεια « Plànol de les Rambles, Sant Josep des με το Κέντρο » 
Ιστορικό Αρχείο της πόλης, Βαρκελώνη


Μετά από μια προσπάθεια να επιστρέψει το σπίτι στους μικρούς παρατηρητές, το εκκλησάκι της Santa Madrona προσφέρθηκε στους υπηρέτες που μέχρι τότε κατείχαν το σκήνωμα του Sant Bertran, επίσης στο Montjuïc. Ήταν εδώ μεταξύ 1582 και 1618.

Το 1619 έγιναν οι κάτοικοι των Καπουτσίνων, οι οποίοι έχτισαν μια νέα εκκλησία, όπου λατρεύονταν τα λείψανα της Santa Madrona. Το 1642 το μοναστήρι ήταν πολύ κατεστραμμένο ως αποτέλεσμα μιας μάχης. Το 1651 καταλαμβάνεται στρατιωτικά και το επόμενο έτος ήταν οχυρωμένο. Το 1661 η ανοικοδόμηση του ναού, το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1664. Στο 1697, όταν ο γαλλικός στρατός πολιόρκησε την πόλη, οι Καπουτσίνοι άρχισε Montcalvari κατέφυγε εδώ και Santa Eulalia. Ως προφύλαξη, τα λείψανα της Santa Madrona μεταφέρθηκαν στον καθεδρικό ναό.

Και πάλι υπέστη τα αποτελέσματα του πολέμου με τον Πόλεμο της Διαδοχής (1705-1714), το 1706 το μοναστήρι καταλήφθηκε από το στρατό και ο τόπος χρησίμευσε ως βάση για την επίθεση στο Montjuïc. Λόγω της θέσης του, το Santa Madrona ήταν ένα στρατηγικό μέρος για κάθε εισβολέα: από εδώ θα μπορούσε να επιτεθεί στην πόλη. Το 1713 οι καπουτσίνοι τον εκκενώθηκαν και ο τόπος υπηρετούσε για την άμυνα της Βαρκελώνης. Όταν ο τόπος έπεσε, οι επιτιθέμενοι τον κατέστρεψαν με πυρκαγιά κανόνι. Ανασκευάστηκε αργότερα στη Rambla. Ο τόπος του παλιού μοναστηριού αστικοποιήθηκε με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1929. Ανάμεσα στα ερείπια υπήρχε και ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Santa Madrona, που ανακαινίστηκε το 1907, που σώζεται ακόμα.
Μόλις τελείωσε η μάχη, τόσο οι Καπουτσίνοι της Santa Madrona, όπως Montcalvari, οι οποίοι παρέμειναν άστεγοι έγιναν δεκτοί προσωρινά το σεμινάριο ( Montalegre ), η οποία στη συνέχεια δεν είχε καμία δραστηριότητα. Παραμένουν εκεί μέχρι το 1723. Παρά τις προσπάθειες, η ανοικοδόμησή τους δεν είχε ποτέ εγκριθεί, καθώς τα κτίρια που ανεγέρθηκαν έξω από τον τοίχο καθιστούσαν δύσκολη την υπεράσπιση της πόλης.
Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και οι διαπραγματεύσεις για την ανασυγκρότηση των μοναστήρια της Βαρκελώνης, 1717, Felipe V επέτρεψε την κατάληψη των Καπουτσίνων των εδαφών να κάνουν μέχρι την απώλεια των μοναστήρια της Santa Madrona του Montjuic και Montcalvari . Η πρώτη πέτρα του νέου μοναστηριού, αφιερωμένη στη Santa Madrona, στην Rambla, τοποθετήθηκε το 1718, στην οδό Ferran, στο παλιό Hort del Vidre, όπου σήμερα βρίσκεται το Plaza Reial. Η νέα εκκλησία ανοίχτηκε το 1723 και στη συνέχεια τα λείψανα της Santa Madrona μετακινήθηκαν από τον καθεδρικό ναό. Αυτά τα λείψανα επέστρεψε αργότερα για φύλαξη καθεδρικό ναό (1823 και 1835) και, τέλος, οδήγησε στη νέα ενορία της Santa Madrona, όπου κάηκαν το 1909 κατά τη διάρκεια του τραγικού εβδομάδα.

Η μονή εκκλησία βρίσκεται στην σημερινή διασταύρωση των La Rambla και Ferran street και ήταν κάθετη προς την πρώτη. Τα μοναστήρια και τα μοναστήρια ήταν κοντά στην εκκλησία (στην πλευρά της θάλασσας) και έπειτα ήρθαν από τον κήπο.

Το 1822 η περιοχή απαλλοτριώθηκε και πέρασε στο Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο εντελώς κατεδαφίστηκε το 1823. Το 1824 η αποφασιστικότητα για την ανοικοδόμηση της μονής, ενώ το περιβάλλον (Ferran Οδός) πήρε αστικοποιημένη. Τα καπουτσίνο πούλησαν μέρος της γης για να καλύψουν το κόστος της νέας κατασκευής. Τώρα, η νέα εκκλησία βρισκόταν κάθετα στην οδό Ferran. Το 1835 εξοικονομούσε από την καύση των μοναστηρίων, χρησιμοποιήθηκε ως εκκλησία σχολείου και θεάτρου, αργότερα ο χώρος αποσυναρμολογήθηκε τελείως και στην περιοχή του χτίστηκε το Royal Plaza.





Παρεκκλήσι της Santa Madrona, Montjuïc

Η ζωή της Santa Madrona αναμειγνύεται μεταξύ του μύθου και μερικών ιστορικών δεδομένων εύθραυστων θεμελίων. Η παράδοση λέει ότι η Άγία Ματρώνα ήταν από τη Βαρκελώνη και ότι ο πατέρας της, όταν ήταν χήρος, πήγε να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Είτε έτσι είτε αλλιώς,  η προέλευση του ιερού λειψάνου της ευρίσκεται στη Θεσσαλονίκη όπου και μαρτύρησε για να είναι Χριστιανή γύρω στο έτος 300. Όταν κατέλαβαν την πόλη οι Τούρκοι αποφάσισαν να απαλλαγούν από τα λείψανα τής Αγίας καί  πούλησαν το σώμα της σε ορισμένους γάλλους εμπόρους,  που πήγαιναν στη Μασσαλία. 

Μια παραλλαγή της ιστορίας λέει ότι τα λείψανα της Αγίας Ματρώνας κατευθύνονταν από έναν ανατολίτη μεγιστάνα στον βασιλιά της Γαλλίας, που ήταν άρρωστος και πίστευε ότι θα μπορούσε να θεραπευτεί με την παρουσία ενός ιερού σώματος.

Ο θρύλος λέει ότι όταν το πλοίο που μετέφερε το σώμα τής αγίας πέρασε μπροστά από τη Βαρκελώνη, ξέσπασε μια μεγάλη καταιγίδα. Φοβούμενοι για τη ζωή τους, το πλήρωμα κατέθεσε  το σκήνωμα στα ερείπια του Sant Fruitós, στο Montjuïc. που τον 15ο αιώνα μετονομάστηκε προς τιμή της Santa Madrona. Προσθέστε το μύθο που έφτασε το πλοίο συνοδευόμενο από ένα αμέτρητο πλήθος χελιδόνων, που άρχισαν να φωνάζουν με εκκωφαντική απόλαυση όταν το πλοίο έφτασε στην παραλία μας. Τα χελιδόνια από τότε επιστρέφουν στη Βαρκελώνη κάθε χρόνο την ημερομηνία, την ημέρα της Santa Madrona.

Η ιστορία λέει ότι κάθε χρόνο, μία φορά το χρόνο, ήθελε να επιστρέψει τα ιερά λείψανα του πλοίου συνεχίζεται κακές καιρικές συνθήκες και έτσι ερμηνεύεται ήταν η επιθυμία του Αγίου αφαίρεση της Βαρκελώνης.

Δίπλα στο παρεκκλήσι, τον 12ο αιώνα κτίστηκε ένα μοναστήρι που καταστράφηκε πολύ μετά τη μάχη του Montjuïc το 1641.














 

Τρίτη 26 Μαρτίου 2024

 

Η Σύναξη τού Αρχαγγέλου Γαβριήλ


Αρχάγγελος Γαβριήλ - γ' τέταρτο 14ου αι. μ.Χ. -
Ιερά  Mονή Xιλανδαρίου, Άγιον Όρος




Τὸν σὴν ἀπαγγείλαντα σάρκωσιν Νόα,
Τιμῇ πρεπούσῃ πᾶσα σάρξ τιμᾷ, Λόγε.
Εἰκάδι ἀμ' ὕμνους Γαβριὴλ κτίσιν ἕκτῃ ἐγείρει.




Το όνομα Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος του Θεού». Στην Αγία Γραφή, τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον συναντάμε μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη και δύο φορές στην Καινή.

Στην Παλαιά Διαθήκη, μας τον παρουσιάζει ο Δανιήλ σε μια όραση του (Η' 16-17), όταν ζητάει απ' αυτόν την εξήγηση της. Εκεί παρουσιάζεται μπροστά του κάποιος άνθρωπος, που είναι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, και του εξηγεί ότι το κριάρι με τα δύο κέρατα σήμαινε τους βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας, ο δε τριχωτός τράγος, το βασιλιά της Ελλάδας.





Στην Καινή Διαθήκη, ο αρχάγγελος Γαβριήλ στέλνεται στο Ζαχαρία (Λουκ. Α' 11 - 19) και του αναγγέλλει ότι η γυναίκα του Ελισάβετ θα συλλάβει και θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, επίσης, είναι αυτός που ευαγγελίζεται στην Παρθένο Μαρία την άσπορη σύλληψη και γέννηση του Σωτήρα Χριστού (βλέπε 25 Μαρτίου).





Η Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ
Менологий  25- 28 марта;  Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library)
Ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου
Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Μαρτίου (25 - 28)  τού 14ου αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγε, δυσωποῦμέν σε ἀεί ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς σαῖς δεήσεσι τειχίσῃς ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων τῆς ἀῢλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας ἐκτενῶς καί βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχης τῶν ἄνω Δυνάμεων.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος δ’. Ὃ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῳ.
Φερωνυμία καταλλήλω ἐμπρέπων, καθυπουργεῖς ἐν τὴ τοῦ Λόγου σαρκώσει, ὡς στρατηγοὶ τῶν Ἀσωμάτων τάξεων ὅθεν εὐηγγέλισαι, τὴ Παρθένω Μαρία, χαῖρε προσφωνῶν αὐτή, τὸν Θεὸν γὰρ συλλήψη, ὂν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἠμᾶς, τοὺς σὲ ὑμνοῦντας, Γαβριὴλ Ἀρχάγγελε.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’.
Ἀρχιστράτηγε Θεοῦ λειτουργέ θείας δόξης, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγέ καὶ ἀρχηγέ Ἀσωμάτων, τὸ συμφέρον ἡμῖν πρέσβευε, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, ὡς τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγος.

Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ὁ μέγας Γαβριήλ, Ἀρχηγὸς τῶν Ἀγγέλων, δεικνύμενος ἀεί, σὺν αὐτοῖς ἀνακράζει, τὸ θεῖον μελῴδημα, τῇ Τριάδι γηθόμενος. Τοῦτον ἅπαντες, μεγαλοφώνως ἐν πίστει, ἀνυμνήσωμεν, καὶ καθαρᾷ διανοίᾳ, αἰσίως δοξάσωμεν.

Στιχηρά 
Ἦχος α' 
Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῶν οὐρανίων ἁψίδων, ὁ Γαβριὴλ καταπτάς, εἰς Ναζαρὲτ ἐπέστη, πρὸς Παρθένον Μαρίαν, βοῶν αὐτῇ τὸ Χαῖρε· συλλήψῃ Υἱόν, τοῦ Ἀδὰμ ἀρχαιότερον, τὸν ποιητὴν τῶν ἁπάντων καὶ λυτρωτήν, τῶν βοώντων σοι τὸ Χαῖρε Ἁγνή.

Ἦχος α' 
Τῶν οὐρανίων ἁψίδων, ὁ Γαβριὴλ καταπτάς, εἰς Ναζαρὲτ ἐπέστη, πρὸς Παρθένον Μαρίαν, βοῶν αὐτῇ τὸ Χαῖρε· συλλήψῃ Υἱόν, τοῦ Ἀδὰμ ἀρχαιότερον, τὸν ποιητὴν τῶν ἁπάντων καὶ λυτρωτήν, τῶν βοώντων σοι τὸ Χαῖρε Ἁγνή.

Ἦχος α' 
Ὁ Γαβριὴλ τῇ Παρθένῳ, τὸ Εὐαγγέλιον, ἐξ οὐρανοῦ κομίσας, ἀνεβόα τὸ Χαῖρε· συλλήψῃ ἐν γαστρί σου τὸν σοὶ χωρητόν, καὶ τῷ κόσμῳ ἀχώρητον, καὶ κυοφόρος ὀφθήσῃ τοῦ ἐκ Πατρός, πρὸ ἑωσφόρου ἀνατείλαντος.

Ἦχος α' 
Ὁ συναΐδιος Λόγος, τοῦ προανάρχου Πατρός, μὴ χωρισθεὶς τῶν ἄνω, νῦν ἐπέστη τοῖς κάτω, δι' ἄκραν εὐσπλαγχνίαν οἶκτον λαβών, τοῦ καθ' ἡμᾶς ὀλισθήματος, καὶ τοῦ Ἀδὰμ τὴν πτωχείαν ἀναλαβών, ἐμορφώθη τὸ ἀλλότριον.





ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ

(μετάφραση Google)




Βίοι των αγίων


Η Σύναξη τού Αγίου Αρχαγγέλου Γαβριήλ 2122

Μνήμη 26 Μαρτίου
Την ημέρα μετά τον Ευαγγελισμό της εκκλησίας της ΠαναγίαςΙερουσαλήμ έχει από καιρό αποφασίσει από το καταστατικό και ο χάρτης του μεγάλου μοναστηριού του καθεδρικού ναού του Αγίου Σάββα για τον εορτασμό του Αγίου Αρχαγγέλου Γαβριήλ ξεχωριστή ημέρα και άσμα προς τιμήν αυτό χαρούμενη είδηση. Και πράγματι, άξια των ειδικών τιμά εκείνους που υπηρέτησαν ως το μυστήριο της σωτηρίας μας, Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η είδηση ​​της ενσάρκωσης του Θεού Λόγου στην πιο καθαρή μήτρα της. Αν τίμησε πρεσβευτή και ένας επίγειος βασιλιάς, ο οποίος έφερε σε μια πόλη ένα βασιλικό ευγενική λέξη που εγκρίθηκε είναι όλοι οι πολίτες αυτής της πόλης με ιδιαίτερη τιμή, πολύ περισσότερα πρέπει να διαβάσει μια ειδική γιορτή πιο έντιμη πρεσβευτής του Βασιλιά των Ουρανών, το μεγάλο Πρίγκιπα των αγγέλων, ο οποίος ήρθε σε ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή με premnogomilostiveyshim με μια λέξη που αναγγέλλει την αιώνια σωτηρία μας. Και πόσο σπουδαίος είναι αυτός ο αγγελιοφόρος, ο οποίος ο ίδιος αποκάλυψε για πρώτη φορά την αξιοπρέπειά του στον ιερό Ζαχαρία:«Εγώ είμαι ο Γαβριήλ, έρχομαι ενώπιον του Θεού» ( Λουκάς 1:19 ), δηλ. πιο κοντά από άλλους αγγέλους στο θρόνο του Θεού. Όπως και στην γήινη σφαίρα της προσέγγισης στον βασιλιά αξιωματούχο, μεγαλύτερη επίγνωση των μυστικών του βασιλιά, πολύ πάνω από άλλες προσωπικότητες, πιο απομακρυσμένες από το βασιλιά - σαν κι αυτούς, και εν τη βασιλεία των ουρανών οι άγιοι άγγελοι, κοντά παρουσία του Θεού, προβλέπει με σαφήνεια τα μυστήρια του Θεού, την τιμή λάμψη και τη δόξα από άλλους χαμηλότερους αγγέλους.
Η Αγία Γραφή διηγείται ότι πριν από την απρόσιτη δόξα του Θεού υπάρχουν πάντα επτά άγγελοι της ανώτατης τάξης, οι ηγεμόνες των αγγελικών πριγκίπων.Στο βιβλίο του Τόμπιτ γράφεται ότι ο σύντροφος του νεαρού Τόβια ανακοίνωσε για τον εαυτό του ότι είναι ένας από τους επτά ιερούς αγγέλους που στέκονται ενώπιον του Θεού. Και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο βιβλίο της Αποκάλυψης θυμάται αυτούς τους επτά αρχέγονους αγγέλους, λέγοντας: "Χάρη σε σας και ειρήνη από εκείνον που είναι και ήταν και πηγαίνει και από επτά πνεύματα που είναι μπροστά στον θρόνο Του" ( Αποκ.1: 4 ). Μεταξύ αυτών των επτά θεωρείται ο Γαβριήλ, ο δεύτερος σε αριθμό, και μετά τον Μιχαήλ ο πρώτος. Όλοι τους αριθμούνται ως εξής: Michael, Gabriel, Raphael, Uriel, Selaphiel, Yehudiil, Barachiel.
Αν κάποιος ρωτήσει: γιατί ο Θεός δεν έστειλε στην Αγία Παρθένη τον πρώτο από τους αγγέλους του, Μιχαήλ, αλλά τον δεύτερο Γαβριήλ μετά από αυτόν, ας είναι γνωστό ότι αυτοί οι επτά ανώτατοι άγγελοι είναι όλοι ίσοι στην αξιοπρέπεια και ο Μιχαήλ είναι ο πρώτος μεταξύ τους μόνο από τον αριθμό. Ο καθένας έχει το δικό του ιδιαίτερο υπουργείο. Michael - ο νικητής των αντιπάλων. Γαβριήλ - προκήρυξη των Μυστηρίων του Θεού. Raphael - ο γιατρός των ανθρώπινων παθήσεων. Ο Ουριήλ, που είναι η λάμψη της φωτιάς του θείου, είναι ο φωτιστής των σκοτεινών. Το Σελάφι - ένα βιβλίο προσευχής, πάντα προσευχόμενος στον Θεό για ανθρώπους και ανθρώπους, προκαλεί προσευχή. Yehudyil - δοξάζει τον Θεό: η διακονία του είναι να ενισχύσει τους ανθρώπους που δουλεύουν σε κάτι για τη δόξα του Θεού και να υποβάλουν αίτηση για αποζημίωση για τα κατορθώματά τους. Ο Μπαράτσιελ είναι διανομέας των ευλογιών του Θεού και ένας αναφέρων που ζητά το έλεος του Θεού για μας.
Έτσι, ο Μιχαήλ δεν στάλθηκε με το ευαγγέλιο στην Παναγία επειδή η διακονία του είναι διαφορετικού είδους: κρατά πάντα ένα σπαρμένο σπαθί, εναντιώνεται στους εχθρούς και τους οδηγεί μακριά. Ο Γαβριήλ στέλνεται, επειδή είναι χαρακτηριστικό της διακονίας του - να ενημερώνει τα μυστήρια του Θεού.Ανακήρυξε στον ιερό προφήτη Δανιήλ για την απελευθέρωση του λαού του Θεού από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας και την εποχή του ερχομού του Μεσσία.Ανέφερε επίσης στον ιερό Ζαχαρία τη γέννηση του Ιωάννη του Προδρόμου από τη μητέρα του, την άγονη. Αυτός και ο άγιος προφήτης Μωυσής είχαν διδαχθεί στην έρημο γράφοντας το βιβλίο της Γένεσης, μεταφέροντάς του τις αποκαλύψεις του Θεού για τα πρώτα γένη και χρόνια, ξεκινώντας από τη δημιουργία του Κόσμου.Ευσεβείς παράδοση αναφέρει ότι ο ευαγγελισμός ιερό δίκαιος Ιωακείμ και Άννα για τη σύλληψη της Παρθένου πιο καθαρή και άψογη Otrokovice ήταν φύλακας άγγελος από τη σύλληψη και τη γέννηση της και έφερε το φαγητό του στην άγια των αγίων? Αυτός, λοιπόν, της κήρυξε για τη σύλληψη του Υιού του Θεού. Εκτός αυτού, ο Γαβριήλ έστειλε με το ευαγγέλιο και επειδή στο όνομά του το περιεχόμενο του ευαγγελίου περιέχεται. Το όνομα Γαβριήλ σημαίνει "το φρούριο του Θεού", επίσης "άνθρωπος-Θεός". Έτσι, ο ευαγγελιστής σημαίνει με το ίδιο του το όνομα ότι ο Θεός είναι ισχυρός, ο Κύριος στη μήτρα της Θεοτόκου γίνεται ο τέλειος άντρας (σύζυγος), δηλ. Είναι ένας τέλειος Θεός και ένας τέλειος άνθρωπος - τέλειος όχι στην σωματική ηλικία, αλλά σε δύναμη και νοημοσύνη. Άλλα μωρά συλληφθεί στη μήτρα μπορεί να μην καταλαβαίνουν τίποτα, και δεν υπάρχει σε αυτά καμία φρούριο - αντίθετα μωρό συλληφθεί στην παρθενική μήτρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, από τη στιγμή της σύλληψης του είχε λόγο neispovednym και τη δύναμη ανίκητος του, και ως εκ τούτου, σε ένα μικρό σώμα ήταν ένας άνθρωπος τέλεια. Βλέποντας αυτό, ο προφήτης είπε: "Και πήγα στην προφήτη, και συνέλαβε και έφερε έναν γιο. Και ο Κύριος μου είπε: Ονομάστε το όνομά του: Mager-Shalal-Hash-Baz. Διότι προτού το παιδί μπορέσει να προφέρει: ο πατέρας μου, η μητέρα μου, θα πάρει τα κουτάλια της Σαμαριάς και τον πλούτο της Δαμασκού » ( Ησ.8: 3-4 ). Αυτό σημαίνει ότι το Βρέφος, που δεν μπορεί ακόμα να μιλήσει, θα έχει ήδη μεγάλη δύναμη και δύναμη για να νικήσει τους εχθρούς του.Ο μετασχηματισμός αυτού ήταν το ίδιο το όνομα του Γαβριήλ, το οποίο σημαίνει: Ο σύζυγος είναι ο Θεός, ο Ισχυρός Θεός. Και αυτός ο Θεός την ίδια στιγμή της αναγγελίας του, με την εισροή του Αγίου Πνεύματος, σχεδιάστηκε στην αβλαβή μήτρα. Άγιο Πρόκλο , Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, επειδή αυτά τα πράγματα, λέει:
- Το ίδιο το όνομα του αγγέλου είναι υπέροχο στο νόημά του, γιατί αυτός που κηρύττει στη Θεοτόκο ονομάζεται Γαβριήλ. Με αυτό το όνομα, προφήτευσε και μεταμόρφωσε τον Θεό-άνθρωπο, ο οποίος έχει έρθει στον κόσμο. Ο Γαβριήλ σημαίνει: ο Ισχυρός Σύζυγος ή ο Σύζυγος είναι Θεός, προέρχεται από τη λέξη Havir, που σημαίνει: ανθεκτικό ή Θεό, και συνολικά και τα δύο λόγια αυτή η λέξη σημαίνει: Ο σύζυγος είναι ο Θεός. Από τους αρχαίους χρόνους, ο Ιερεμία πρόβλεψε αυτό, λέγοντας: "Ο Κύριος θα δημιουργήσει στη γη κάτι νέο: μια γυναίκα θα σώσει έναν άντρα" ( Ιερ 31:32 ). Έτσι, αυτό είναι πολύ υψηλό αγγελιοφόρος του Θεού και η αξία του ονόματός του, και από τη φύση του υπουργείου του, και ακόμη περισσότερο για το μυστικό, κρυμμένο από την αιωνιότητα και τους αγγέλους nedovedomoy, η οποία άνοιξε το πρώτο του Θεού , και έφερε την Παναγία. Και το μεγαλειώδες, Αυτή ήταν η ενσάρκωση του μυστηρίου του Θεού, τόσο υψηλότερη είναι τα άλλα μυστήρια, μέσω Gabriel είναι ανοιχτό πριν από τους άγιους προφήτες, και η μεγαλύτερη τιμή από εκείνη την εποχή, τιμήθηκε στη συνέλευση των αγγέλων τον εαυτό τους τιμήθηκε ως πλησιέστερο θεατή των εσωτερικών και ασάφεια των μυστηρίων του Θεού.
Οι δάσκαλοι της εκκλησίας, ειδικά ο Διονύσιος του Αρεοπαγίτου 2123 , σύμφωνα με λένε για τους επτά υψηλότερους αγγέλους, ότι έρχονται πάντα στο Θεό. Άλλοι άγγελοι αποστέλλονται σε διάφορα υπουργεία, και αυτοί, όπως αυτοί που είναι πλησιέστεροι στον Θεό, πάντα μένουν στο θρόνο του Θεού. Για την ανακήρυξη των υψηλότερων μυστηρίων του Θεού και για την εκδήλωση της μεγαλύτερης δύναμης του Θεού και αποστέλλονται επίσης, όπως λέει ο άγιος απόστολος Παύλος: «Δεν είναι όλα τα επίσημα πνεύματα που αποστέλλονται στη λειτουργία;» ( Εβρ.1: 14 ). Αλλά ποια εκδήλωση της δύναμης του Θεού είναι μεγαλύτερη και ποιο μυστήριο είναι υψηλότερο, αν όχι το μυστήριο της ενσάρκωσης του Χριστού, ημιτελή, ακατανόητη, αναποτελεσματική. Έτσι, για τη διακήρυξη ενός τέτοιου μεγάλου μυστηρίου, ήταν σκόπιμο να σταλεί στον μεγάλο άγγελο, τον αδυσώπητο πρωτεύοντα του θρόνου του Θεού, τον πλησιέστερο θεατή των μυστηρίων του Θεού, που ήταν ο άγιος Γαβριήλ.
Αξίζει να δοθεί προσοχή σε ποια από τις εννέα αγγελικές τάξεις στις τρεις ιεραρχίες ανήκει ο Άγιος Γαβριήλ. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι βρίσκεται στην τρίτη, κατώτερη ιεραρχία και υπάρχει η κεφαλή της μεσαίας τάξης μεταξύ των αρχών και των αγγέλων, δηλ. Αρχάγγελος, καθορισμένος για την ανακήρυξη των μεγάλων έργων του Θεού. Πιστεύουν τόσο εν μέρει επειδή ονομάζεται αρχάγγελος, εν μέρει επειδή, όπως λέει ο Άγιος Διονύσιος, δεν στέλνονται στη δουλειά οι ανώτατοι άγγελοι που έρχονται κοντά στο θρόνο του Θεού, αλλά μόνο οι κατώτεροι άγγελοι που διορίζονται γι 'αυτό. Όμως, η αξιοπιστία της γνώμης ότι Αγίου Γαβριήλ ανήκει στην πολύ υψηλότερη κατάταξη serafimskomu και δεν αποστέλλονται στις λιγότερο σημαντικές δραστηριότητες θέλημα του Θεού, αλλά αποστέλλεται στον διακήρυξη μόνο τα μεγαλύτερα μυστήρια του Θεού, τι ήταν το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Θεού, και τον αρχάγγελο, κάλεσε την χαρούμενη ευαγγέλιο που έφερε Για την Καθαρή Παναγία και με τον οποίο δεν εκτελούσε μόνο τη χαρά της, αλλά κάθε πλάσμα, όχι μόνο περισσότερο (γήινος), αλλά πιο σημαντικό (ουράνιος), όπως τραγουδάει αυτή η αγία Δαμασκός : μόνοένας θρίαμβος και στους δυο σας, αιώνια χαρά σε σας e φέρει 2124 . Και ότι ο άγιος Γαβριήλ πρέπει να αποδίδεται στον σεραφικό βαθμό, μαθαίνουμε από το γεγονός ότι κανένας άλλος βαθμός δεν αυξάνεται πιο κοντά από τους σεραφείμ στο θρόνο της απρόσιτης δόξας του Θεού, σύμφωνα με την ψευδή μαρτυρία του Αγίου Διονυσίου. Σύμφωνα με την παραγγελία ενός ειδικού Θεού κάθε τάξη των αγγέλων έχει τη θέση του: οπλίτες πιο κοντά, το άλλο επάνω, και serafimsky βαθμό όλα πιο κοντά στο Θεό, πώς να μιλήσουμε για αυτά τα πράγματα Ησαΐας: «Είδα τον Κύριο να κάθεται επάνω σε θρόνο, υψηλή και σήκωσε, στάθηκε ο Σεραφείμ γύρω του, κάθε από αυτά, έξι φτερά " ( Is.6: 1-2 ).
Και καθώς ο Άγιος Γαβριήλ είναι ένας από τους επτά εγγύτερους αγγέλους στον Θεό, τότε πρέπει να είναι σεραφείμ, ο δεύτερος μεταξύ των σεραφείμ.Σύμφωνα με αυτό, ο Άγιος Ανδρέας της Κρήτης τον αποκαλεί έναν από τους πρώτους αγγέλους λέγοντας: «Ο Θεός διατάζει έναν από τους πρώτους αγγέλους να δηλώσει ένα μυστήριο. Αν ήταν από τον πρώτο, τότε, φυσικά, από τα επτά πνεύματα που πάντα στέκονται ενώπιον του Θεού. και αν από τα επτά πνεύματα, τότε από τους σεραφείμ. Για ποιον από τους αγγέλους είναι υψηλότεροι από τους σεραφείμ; Ποιος είναι πιο κοντά στο θρόνο του Θεού; Έτσι, ο Γαβριήλ είναι σεραφ, ο υψηλότερος σε αυτή την τάξη. "
Αυτό αποκαλύπτεται επίσης από το γεγονός ότι για το σπουδαίο έργο του Θεού ήταν απαραίτητο να στείλουμε έναν μεγάλο άγγελο. Και ως η ενσάρκωση του Λόγου ήταν το μεγαλύτερο από τα έργα του Θεού, τότε στάλθηκε στην ανακήρυξη της του υψηλότερου των αγγέλων, το άγιο Γαβριήλ, γράφει σχετικά με αυτό το άγιο Γρηγόριο Dialogist 2125 «Για την εκτέλεση αυτής της μεγάλης υπουργείο θα πρέπει να εμφανιστεί και το υψηλότερο των αγγέλων, γιατί εγκαινιάζει μια ασύγκριτα το υψηλότερο από όλα. Αν δεν υπάρχει χρόνος για αποπλάνηση της Εύας ήρθε ο αρχηγός πρίγκιπας του σκότους, θα έπρεπε επίσης να έρθει στην Παναγία του Ευαγγελισμού του ανώτατου άρχοντα του ουράνιου φωτός στο φλεγόμενο αγάπη serafimskoyu για την Μαίρη και ο Θεός έπρεπε να αποσταλούν Σεραφείμ ».
Ας δούμε λοιπόν τον Γαβριήλ, ως τον πιο πρίγκιπα στα αγγελικά πρόσωπα, ως έναν από τους επτά σεραφείμ που είναι πιο κοντά στον Θεό, όπως ο καθολικός αρχάγγελος, ο οποίος ανακοίνωσε τη σωτηρία σε ολόκληρο τον Κόσμο. θα τον τιμήσουμε με λατρευτική λατρεία και προσευχητικό τραγούδι, εκπληρώνοντας με χαρά τη μνήμη του και δίνοντας του ευχαριστίες για τόσο μεγάλες ευλογίες στην ανθρώπινη φυλή του όπως και προηγουμένως και τώρα, προσευχώντας αδιάκοπα για εμάς ως ενσαρκωμένο Θεό. Με τις προσευχές του ιερού Αρχάγγελου Γαβριήλ, μπορούμε να λάβουμε όλη την άφεση των αμαρτιών!
Από τους επτά υψηλότερους αγγέλους που αναφέρθηκαν εδώ, πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο τα ονόματα τεσσάρων από αυτά αναφέρονται στις Αγίες Γραφές . Έτσι, στο βιβλίο του Δανιήλ, γράφεται ότι ο Άγιος Μιχαήλ βοηθά τους Εβραίους, έπειτα ακόμα αφοσιωμένους αναγνώστες του Θεού ( Δαν.10: 13 ). στην επιστολή του Αποστόλου Ιούδα λέγεται ότι, υποστηρίζοντας για το σώμα του Μωυσή με τον διάβολο, του είπε: «Ας αγνοήσει ο Κύριος» ( Ιούδα 1: 9 ). Ο Ιωάννης ο Θεολόγος, στην αποκάλυψη του, γράφει ότι πάλεψε με το φίδι. Σχετικά άγιος Gabriel είναι γνωστός από το βιβλίο του Δανιήλ, ο προφήτης, που άνοιξε στο μέλλον, ακόμη και τα κρυμμένα μυστήρια του Θεού ( Δανιήλ 8: 16 ), και στο Ευαγγέλιο του Αγίου Λουκά λέει ότι ο Ζαχαρίας Gabriel κήρυξε για τη σύλληψη του Προδρόμου (ο Κύριος), και της Παναγίας - για την ενσάρκωση του Θεού του Λόγου ( Λκ.1 ). Ο άγιος Ραφαήλ αναφέρεται στο βιβλίο του Τόβιτ, όπου λέγεται ότι υπερασπίστηκε τον νεαρό Τομπία από ακούσιες κακοτυχίες στο δρόμο, οδήγησε τον δαίμονα από την κοπέλα Σάρα και επέστρεψε στο θέαμα του Τόβιτ ( 12,15 ).Σχετικά με το ιερό Uriel γράφεται στο τρίτο βιβλίο της Ezra, ότι πρότεινε στην Ezra να ζυγίσει το "βάρος της φωτιάς" ( 3Δαι. 4: 5 ).
Όσο για τις άλλες τρεις αγγέλους, αν και τα ονόματα, και δεν αναφέρεται στοΓραφές , όμως, η κατανόηση κάποιων bogomyslennyh ερμηνευτές της Αγίας Γραφής, είναι κατανοητό ότι Salavas έχει έναν άγγελο που φαίνεται να Hagar στην έρημο, όταν προσευχήθηκε μεγάλο πρόβλημα? Της είπε: «Ο Θεός άκουσε τη φωνή του πατέρα ( Γένεση 21:17 ) και την ταπεινή σας προσευχή». Όνομα Jegudiel αφομοιώσιμο σε αυτό άγγελο, το οποίο ο Κύριος υποσχέθηκε να στείλει τους Ισραηλίτες στην έρημο, έτσι ώστε να τους έφερε στη γη της επαγγελίας, την καταβολή της αμοιβής που τηρούν τις εντολές του Θεού για τη δόξα του Κυρίου (Iskh.23: 22-23 ). Σχετικά με Barachel Νομίζω ότι ήταν ένας από τους τρεις αγγέλους που εμφανίστηκε στον Αβραάμ στο δρυός Mavriyskogo, ευλόγησε Sarah ανάλυση ακαρπία της μήτρας της και την παροχή του γιου του Ισαάκ, και εκπροσώπησε την Αγία Τριάδα: ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα ( Γεν 18 ).
Αυτοί οι άγιοι, οι επτά υψηλότεροι άγγελοι, εκ των οποίων ο Μιχαήλ είναι ο πρώτος και ο Γαβριήλ ο δεύτερος, από την αρχαιότητα, ήταν, σύμφωνα με την ευσεβή κατανόηση της ιερής Εκκλησίας, απεικονισμένοι σε εικόνες και τιμημένοι με τη δημιουργία στο όνομα των ναών τους. Σχετικά με αυτή την ιστορία της εκκλησίας λέει τα εξής:
Οι ασεβείς αυτοκράτορα Διοκλητιανού 2126 , ένας άγριος διώκτης του χριστιανισμού, κτίριο για τον εαυτό του στην αρχαία πέτρινα λουτρά της Ρώμης το 2127 , διέταξε να πάρει πολλά από τους Χριστιανούς, και τους έστειλε στο έργο υπό αυστηρό και ανελέητο φύλακες οι οποίοι βασανίστηκαν και καταθλιπτικό αγίους.Εκεί ήταν δυνατό να δούμε αρκετές χιλιάδες άγιοι πάσχοντες, που εργάζονταν, διαβρομένοι με ιδρώτα και αίμα, και πολλοί από αυτούς καταστράφηκαν από το σπαθί και διάφορες εκτελέσεις για τον Χριστό. Έτσι, μέσα από αυτή τη σκληρή δουλειά, δημιουργήθηκε ένα κτίριο τόσο μεγάλο και όμορφο, όπως οι βασιλικοί θάλαμοι. Όταν, μετά από πολλά χρόνια, η Ελληνική κακία μαζί με τους βασιλιάδες των θανάτων τους, και ο Χριστιανισμός , με την ένταξη στο θρόνο των βασιλέων Χριστιανός, επικράτησε σε όλο το σύμπαν - τότε οι πιστοί που ζούσε στη Ρώμη, παρά τις εξαιρετικές τους όρους του Διοκλητιανού, θυμήθηκε ότι το κτίριο κτίστηκε τα χέρια των Χριστιανών, και να καθαρίσει το από τις μολύνσεις των ειδωλολατρών, που μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία στο όνομα των επτά μεγάλων ουράνια πνεύματα, τους αρχαγγέλους και αγγελικές δυνάμεις Αρχάγγελος: Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Uriel, Selaf Yehudi και Βάρι.
Άλλες πόλεις άρχισαν να μιμούνται τη Ρώμη, όπως η Νάπολη στην Καμπανία2128 και το Παλέρμο στη Σικελία 2129 , όπου δημιουργήθηκαν και πέτρινες εκκλησίες στο όνομα των επτά αρχόντων αγγέλων. Τα πρόσωπά τους απεικονίστηκαν στα ερείπια με εικονογραφία και ψηφιδωτό έργο στους τοίχους της εκκλησίας και κάθε ένα από αυτά διακρίθηκε από άλλα ειδικά χαρακτηριστικά που απεικονίζουν μυστηριωδώς το αόρατο τους υπουργείο. Οι εικόνες των αγγέλων ήταν οι εξής: Ο Άγιος Μιχαήλ απεικονίστηκε να ποδοπατήσει τα πόδια του Λουσιφέρ το 2130 και να κρατήσει ένα πράσινο κλαδί ημερομηνίας στο αριστερό του χέρι και ένα δόρυ στο δεξί του χέρι, στην κορυφή του οποίου ήταν ένα λευκό πανό με ένα κόκκινο σταυρό πλεγμένο πάνω του 2131 . Ο Άγιος Γαβριήλ απεικονίστηκε έχοντας ένα φανάρι στο δεξί του χέρι με ένα κερί αναμμένο μέσα του, και στα αριστερά - έναν πέτρινο καθρέφτη του πράσινου ιασέπτου σε μέρη με κόκκινες κηλίδες 2132 . Ο Άγιος Ραφαήλ απεικονίζεται έχοντας ένα ελαφρώς ανυψωμένο πλοίο με ιατρικές συσκευές στο αριστερό του χέρι και το σωστό - οδηγώντας τον νεαρό Τομπία, που φέρει 2133 ψάρια που αλιεύονται στον ποταμό Τίγρη Ο Άγιος Ουρίελ απεικονίζεται κρατώντας ένα σπαρμένο σπαθί στο στήθος του, στο δεξί του χέρι, και μια φλογερή φλόγα στην αριστερή, κάτω, φωτιά του 2134Ο Άγιος Σελαφείλης απεικονίζεται με το πρόσωπό του και τα μάτια του κλίνει προς τα κάτω και με τα χέρια του πιεσμένα στο στήθος του, όπως συμβαίνει με ένα άτομο που προσεύχεται με τρυφερότητα. Ο άγιος Yehudíil απεικονίζεται έχοντας ένα χρυσό στέμμα στο δεξί του χέρι, και στην αριστερή στροφή τριών μαύρων σχοινιών με τρία άκρα 2135 . Εμφανίζεται ο Άγιος Μπαραχίλ που μεταφέρει2136 λευκά τριαντάφυλλα στο ρούχο του .

* * *

2122 
Η ημέρα του εορτασμού προς τιμή του Αρχαγγέλου Γαβριήλ καλείται ημέρα τής "Σύναξης", διότι οι χριστιανοί αυτήν την ημέρα πρόκειται να γιορτάσουν μαζί με τα ιερά τραγούδια του ιερού Αρχάγγελου Γαβριήλ.

2123 
Ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης, ένας ευγενής Αθηναίος, μέλος του Αθηναϊκού Αρεοπαγού, μετατράπηκε στο χριστιανισμό με το κήρυγμα της Αγίας. απόστολος παύλος. Από τα συγγράμματα του Διονυσίου ιδιαίτερα αξιοσημείωτο: « Περι tes ουρανιας ιεραρχιας » «Ουράνια Ιεραρχία») και « Περι tes εκκλησιατικης ιεραρχιας...» ( «Από την εκκλησιαστική ιεραρχία»).

2124 
Sedalen 3 φωνή. (στο 1ο kafim στις 15 Δεκεμβρίου και στην εβδομάδα του χαλαρού.) - Έκδοση του "ABC of the Faith" )

2125 
Ο Άγιος Γρηγόριος Dvoeslov , Πάπας, έζησε στο VI. Το πιο αξιοσημείωτο από τα γραπτά του είναι το «Κανονικό πάστορα», το οποίο ασχολείται με το τι πρέπει να είναι ο πάστορας και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εκπληρώνει τα καθήκοντά του. Ο τίτλος των «Δίγλωσσων» του έμαθε για το δοκίμιο του «Διάλογος για τη ζωή των ιταλών πατέρων», όπου η ιστορία διεξάγεται σαν να γίνεται από δύο άτομα.

2126 
Ο Διοκλητιανός, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, βασίλεψε από το 284 έως το 305 και κυβερνούσε το ανατολικό μισό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ενώ το δυτικό μισό κυβερνούσε ο φίλος του Μαξιμιανός.

2127 
Λουτρά - δημόσια λουτρά, τα οποία στήθηκαν στη Ρώμη με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Όταν τα λουτρά ήταν μέρη για ασκήσεις γυμναστικής.

2128 
Η Καμπανία είναι μια επαρχία στη νότια Ιταλία. Αυτή η επαρχία είναι αξιοσημείωτη επειδή οι καμπάνες χτυπήθηκαν αρχικά για εκκλησιαστική χρήση εδώ, γι 'αυτό καλούνται "καμπάνες" (με την επωνυμία της επαρχίας) στο Χάρτη της Εκκλησίας.

2129 
Η Σικελία είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου.

2130 
Ο Lucifer (Lucifer) είναι ένας «ελαφρύς», αστέρας, αστέρι πρωί. Σε μια εικονιστική έννοια, αυτό το όνομα εξομοιώνεται με τον πρώτο πεσμένο άγγελο - τον διάβολο.

2131 
Λευκό πανό που κοσμεί το δόρυ της Αγίας. ο αρχάγγελος Μιχαήλ, υποδηλώνει την αγιότητα και την αγνότητα του, και ο σταυρός σημαίνει ότι οι ασυναγωτισμένες δυνάμεις μάχονται ενάντια στη βασιλεία του σκότους και του σκοταδιού στο όνομα του σταυρού και του ονόματος του Χριστού.

2132 
Ο καθρέφτης σημαίνει ότι η .. Αρχάγγελος Γαβριήλ έχουν την τύχη του αγγελιοφόρου του Θεού για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, η ίδια λάμπα με ένα κερί σημαίνει ότι η μοίρα του Θεού είναι κρυμμένα μέχρι τη στιγμή της εκτέλεσής τους και η απόδοση μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο από εκείνους που αναζητούν διαρκώς στον καθρέφτη του Λόγου του Θεού και τη συνείδησή του.

2133 
Ο Άγιος Ραφείλ, με την πίστη της Εκκλησίας, ζητάει από τον Θεό βοήθεια και θεραπεία σε όλους όσους υποφέρουν.

2134 
Αυτό σηματοδοτεί μια ιδιαίτερα έντονη ζήλια αυτού του Θεού του αρχαγγέλου.

2135 
Αυτό σημαίνει την ανταμοιβή του Θεού στους ευσεβείς και ιερούς ανθρώπους και την τιμωρία για τους αμαρτωλούς.

2136 
Ο Άγιος Μπαραχίλ είναι σαν προφήτης ευδαιμονίας και ατελείωτης ειρήνης στη βασιλεία των ουρανών.